Polyurethaan (pur en pu) is een belangrijke familie polymeren. Er zijn 2 hoofdgroepen in de PU-familie aan te brengen:

• Elastomeren
• Schuimen

Een polyurethaan is een copolymeer dat bestaat uit twee segmenten:

• een hard segment, meestal een di-isocyanaat zoals methyleendifenyldi-isocyanaat (MDI) of 2,4-tolueendi-isocyanaat (TDI) dat eindigt in twee (of meer) functionele NCO-groepen
• een zacht segment dat eindigt in twee (of meer) OH-groepen, bijvoorbeeld een polyol zoals PEO of PPO. De polyolen kunnen “op maat” gemaakt worden waarin het aantal -OH-groepen en de lengte van de ketens varieert.

Het copolymeer ontstaat door de reactie van de isocyanaat en alcoholgroepen tot een urethaanbinding. Er ontstaat dan een lange keten met afwisselend een hard en een zacht segment.

De harde segmenten op zich hebben de neiging te kristalliseren en een hard en bros materiaal te vormen. De zachte segmenten zouden los bekeken juist een zachte stroperige vloeistof geven. De innige combinatie van de twee in het copolymeer zorgt ervoor dat deze stof de beste eigenschappen van beide in zich verenigt. PU kan tegelijkertijd buigzaam en toch sterk en slijtvast zijn. Bovendien kan door de keuze van de lengte(verdeling) zowel zacht als hard (het aantal NCO- of OH-groepen per molecule) de eigenschappen van het materiaal binnen ruime grenzen aangepast worden..

Polyurethaan

Polyurethaan is een uitvinding van de jaren ’30 van Professor Dr. Otto Bayer (1902-1982).Er zijn verschillende soorten polyurethaan die er allemaal anders uitzien en anders aanvoelen. Het wordt in een brede waaier aan producten gebruikt, van beschermlagen en kleefmiddelen tot schoenzolen, matrassen en isolatieschuim. Maar de chemische basis van elk type is eigenlijk hetzelfde.

Een aardig voorbeeld van de toepassing van polyurethanen is het gebruik in verven en coatings, zoals autolakken. Voor autolakken gelden bepaalde eisen: onder andere goede krasvastheid (dus hard),steenslagbestendigheid (dus flexibel), goede glans (dus na uitharden, chemisch en fysisch inert) en lage waterdoordringbaarheid. Met coatings op basis van polyurethaanchemie kunnen deze eisen worden gehaald. In de jaren 60 zijn polyurethaan of PU-afwerkingen ontwikkeld voor de industrie. De grote druk- en treksterkte en vloeistofdichtheid van het materiaal waren met name in de zware industrie belangrijke factoren. Sinds de millenniumwisseling heeft de producttoepassing zich verplaatst naar de esthetische mark.

Kort samengevat zijn dit de voordelen van een PU coating :

• Glansbehoud
• Kan bij lage temperaturen worden aangebracht
• Temperatuur bestendig
• Kleurbehoud
• Overschilderbaar
• Snelle droging
• Goede hechting
• Goede chemische resistentie
• Flexibel

Nadelen:

• Glans neemt af bij hoge luchtvochtigheid tijdens drogen
• 2-componenten, dus na mengen kort te gebruiken
• Relatief dunne lagen

Voor een algemeen overzicht ga naar de verschillende kunststof coating toepassingen. Voor meer informatie kunt u contact met ons op nemen. Ga naar onze facebook pagina voor de laatste updates.